Hazreti Ali nin de dediği gibi kimileriyle dinde
kimileriyle de insanlıkta kardeşiz. Farklı inançlara, farklı ideolojilere sahip
kimselerle bulaşabileceğimiz en etkin noktadır insanlık. Zira her insan fıtrat
üzere doğmuştur ve her insan az ya da çok vicdani duyarlılığa sahiptir.
Adalet ve erdem İslam ın merkeze aldığı iki önemli
kavramdır. O yüzden Müslümanlarda, adalet, şefkat, paylaşım, empati ve
iyilikseverlik gibi temel duygular daha fazla gelişmiştir. Fakat bazen
karşımıza öyle kimseler çıkıyor ki, bu kimseler İslam ile tanışma şansı
bulamadıkları halde fıtratlarındaki iyiliğe meylediyor ve vicdanlarının
seslerine kulak veriyorlar.
Doğrusu bir süredir takip ettiğim eski Uruguay Devlet
Başkanı Pepe Jose Mujika nın tevazu yaşantısı ve paylaşımcı yaklaşımını
okuduğumda iyiliğin evrensel bir değer olduğuna kuvvetle inandım. Zira kendisi
sahip olduğu mülkünü mültecilere bağışlıyor, maaşının büyük bir kısmını
yoksullara ayırıyor kalan kısmı ile yaşamını sürdürüyor. İsrafa karşı çıkıyor
ve paylaşımı savunuyor Tevazu yaşantısını okuduğumda, inancı ve ideolojisi
bizden tamamen farklı olan Pepe ile insanlıkta akrabalığımın olduğunu hissettim
ve onun İslam la buluşması için dua ettim.
Pepe Jose yi bir süredir takip ediyordum bu hafta içinde
bir kurumun düzenlediği programda dinleme imkanı buldum.
Program sonrası Mujica ya sorulan sorular politik
hayatından ziyade yaşam tarzıyla ilgiliydi. Katılımcılardan biri, siz on beş
yıl cezaevinde kaldınız, bu sürecin on yılını tek kişilik hücrede geçirdiniz,
buna nasıl tahammül ettiniz diye sordu. Mujica nın bu soruya cevabı şöyle
oldu: Cezaevine girmeden önce çok kitap okumuştum, epey birikime sahiptim. Tek
kişilik hücrede okuma imkânım yoktu ama tıpkı hayvanlar gibi geviş getirdim,
yani düşündüm düşündüm düşündüm. Bu bana çok şey kazandırdı, hayatımı anlamlı
kıldı
Mujica nın bu ifadeleri bana korkularımızı ve
kaçışlarımızı çağrıştırdı. Asansör korkusu ile başa çıkamaya çalışan bir
arkadaşım vardı. Öyle anlar olur ki, kendimi asansörde sıkışmış halde
hissederim ve birkaç saat burada kapalı kalsam neler yapabilirim diye düşünürüm
demişti. Hayatın karşımıza neleri getireceğimiz Pepe nin hücrede gecen yıllara
dair ifadeleri yaşamın en zor anlarında biriktirdiklerimizle iktifa
edebileceğimizi özetliyordu.
İnsanoğlu yarınları düşünerek mal biriktirir de,
kendisine yol azığı olabilecek bilgi ve birikime ihtiyaç olabileceğini aklına
dahi getirmez. Oysa Pepe nin de anlattığı gibi vakit varken birikim yapabilen
kimseler imkânlar elvermediğinde o bilgiyi hazmederek vakitlerini verimli hale
getirebilirler.
