AKP’lilerin canlarını çok sıkan iki önemli konu var.
Biri sokakta vatandaşlarla yapılan anketler!
Diğeri ise sokak röportajları!
Her ikisi de AKP’lilerin canını fena halde sıkıyor.
Anketler artık eskiden olduğu gibi AKP’yi birinci parti olarak göstermiyor. Anketler ikinci parti olduklarını söylüyor.
Bu durum bizzat AKP’li yetkililerce de teyit ediliyor.
AKP sözcüleri artık “anketler bizi geride gösteriyor” itirafında bulunuyorlar.
Geride gösteriliyor olmaları kuşkusuz çok kötü bir durum!
Sokak röportajları ise anketlerden de kötü!
Sokakta kime mikrofon uzatılacak olsa bir güzel saydırıyor.
Kabul etmek gerekir ki bu saydırmalar katlanılabilecek gibi olmaktan çok uzak!
Yakında anketlere ve sokak röportajlarına yasak getirilirse şaşmamak gerek!
İktidar sözcüleri anketlerden ve sokak röportajlarından ders alarak kendilerine çekidüzen vermek yerine bunlara hadlerini(!) bildirmeye yani ders vermeye çalışıyorlar.
Oysa her ikisinden de öğrenecekleri çok şey var.
Anketler ve sokak röportajlarına kızma yerine “biz nerede yanlış yapıyoruz” sorusuna cevap arasalar çok daha sağlıklı bir iş yapmış olurlar.
Dün bizi savunanlar bugün niye karşımıza geçtiler sorusuna doğru cevabı buldukları anda epey mesafe kat etmiş olacaklardır.
Geçmişte de sokak röportajları yapılırdı ve birkaç hacı amca iktidara sahip çıkardı!
Şimdi ise iktidara sahip çıkan, iktidarı savunan yok gibi!
Bu sonuç elbette sebepsiz değil!
İktidarın kendilerine sahip çıkmadığını gören kitleler artık iktidara sahip çıkmaktan vazgeçmiş olmalılar.
Emekliyi yok sayan bir yaklaşım şimdi ektiğini biçiyor.
Asgari ücretliyi görmezden gelen yaklaşım da aynı ile karşılık buluyor.
Verilen tepkiler oldukça sert.
İktidar açısından hem anketler hem de sokak röportajları uyku kaçırtacak boyutlara ulaşmış durumda.
Anketlerden bu nedenle hoşlanmıyorlar.
Sokak röportajlarını bu nedenle izlemeye almak istiyorlar.
