Soma da yaşanan facia üzerine herkes bir şeyler söyledi,
herkes bir şeyler yazdı!
Biz ise yazmadık!
Daha doğrusu yazamadık!
Endişemiz odur ki bütün bu söylenenler ve yazılanlar bir
süre sonra daha öncekilerde olduğu gibi yine unutulacak!
Yani böylesine facialardan sonra ne bir şeyler söylemenin
anlamı oluyor ne de bir şeyler yazmanın!
Her ne hikmetse bu tür facialardan hiç ibret alınmıyor!
Facia anında ağıtlar yakılıyor, destanlar yazılıyor!
Aradan bir süre geçince her şey unutuluyor!
Ateş düştüğü yeri yaktığı ile kalıyor!
Ne yetkililer etkileniyor bu ateşten ne ilgililer!
Onlar yaşanan facianın nedenlerinin en ince ayrıntılarına
kadar araştırılacağı ve sorumluların mutlaka cezalandırılacağı söylenir!
Dileriz öyle olur!
Ancak ne var ki bugüne kadar yaşanan bu tür faciaların
hiçbirinde nedenlerin bulunduğuna ve sorumluların cezalandırıldığına tanık
olamadık!
Çünkü ilk günlerin heyecanı geçtikçe, olaylar rutine
döndükçe her acı unutuluyor!
Bugün Soma da yüzlerce can kaybı var!
Bu yüzlerce anne babanın evlatsız kalması demek!
Bu yüzlerce evladın yetim kalması demek!
Bu yüzlerce kadının dul kalması demek!
Yani yüzlerce eve ateş düşmesi demek!
Böylesine büyük bir facia karşısında dua etmekten ve
acılı insanlara sabır dilemekten başka elimizden bir şey gelmiyor!
Belki de bu çaresizlik yüzünden bir şeyler yazmakta
güçlük çekiyoruz!
Muhtemelen bugüne kadar yaşanan maden kazalarının en
büyüğü Soma da yaşanan bu kaza olsa gerek!
Bu kaza ibret alınmasına ve alınan ibretten yola
çıkılarak gerekli tedbirlerin alınmasına vesile olur mu
Yoksa bir süre geçince yine her şey unutulur gider mi
Yani o kahrolası vurdumduymazlık son bulur mu
Dilek ve temennimiz elbette bu kahrolası
vurdumduymazlığın artık son bulması!
Ama yıllardır yaşadıklarımız bu konudaki ümitlerimizi
kırıyor!
Yine yıllardır davranıldığı gibi davranılacağı endişesi
ağır basıyor!
Bu endişe ağır basınca da kendi kendimize Niye yazıyoruz
ki, nasıl olsa değişecek bir şey olmayacak diyoruz!
Bu sefer yanılmış olmayı o kadar çok arzu ediyoruz ki!
İnşallah bu sefer yanılan biz oluruz!
İnşallah yöneticiler bizi utandıran adımları atarlar!
