Ölen de biziz, öldüren de.
Ağlayan da biziz ağlatan da.
Feryadımız arşa çıkıyor.
Ağlayan analar, karşıdan da ağlama sesinin gelmesini
ister hale geldiler.
Dağlarda cesedinin parçası bulunamayan Müslüman
yavruları.
Şehirlerde cenaze namazı kılınan ve şehid muamelesi gören
Müslüman kuzuları.
Karakoldakiler Müslüman yavrusu,
Karakola roketatarlarla saldıranlar Müslüman kuzusu.
Kulağına Kur an okunan bu yavruların sol kulağına da
vesvese okundu okullarımızda.
Vahyin ve vesvesenin mahsulü çocuklarımız birbirine
düşman edildi.
Çağdaş firavunlar çocuklarımızı kendileri öldürmüyorlar.
Müslüman çocuklarını birbirine kırdırıyorlar.
Hedef, İslam iktidar olmasın.
Birlikte dirlik bulmasın.
Gençliğinin baharında, taze çiçek açmış fidan dalı gibi
Müslüman delikanlılarımızın dallarını, batıdan esen inkâr fırtınaları kırıp
geçiyor.
Teröristin elindeki ölümcül silahlar batılı.
Daraldıklarında sığınak yine batı.
Terörün bütün terimleri batılı.
Kelimeler de yediğimiz gıdalar gibi içimizde etki meydana
getirir.
Dağlarda ve meydanlarda kurşunlar, beyinler parçalarken,
meclislerde, salonlarda, demeçlerde söylenen sözler de yürek dağlıyor.
Önce eğitimle beyinlerimize kapkara, çorak, öldürücü, yok
edici, korkutucu kelimeler yerleştirirlerken her kelimenin bizi aydın
yaptığına, halkından farklı yere çıktığına inandırılıyordu.
Ama o kelimelerin her biri zaman ayarlı bomba gibi
patlamaya ve en yakınındaki de Müslüman olduğu için hangi taraftan patlarsa
patlasın Müslüman ölmeye başladı.
Hangi sözcünün kelimesinin parça etkisi genişse alkışı o
almaya başladı.
Gülecekleri ve güldürecekleri çağlarda hem ağlıyorlar hem
ağlatıyorlar.
İhtiyarların korktuğu ölüm üzerine yürütüyorlar gencecik
fidanları.
Yaşken yakıyorlar, hırs ve kin ateşinde kavuruyorlar,
sevmek için yaratılan yürekleri.
Ay gibi yüzleri bir güzelle görüşmeden toprağın içine
batıyor.
Havada anaların yanan ciğerinin kokusu var.
Ciğer yakanlar ise nezle olmuşlar.
Altı bin akıllı adam, bir cenaze evinde ağlasalar,
cenazenin anasının için için ağlamasının etkisini meydana getiremezler.
Ağlar ise anam ağlar demiş ateşin içinde olanlar.
Bize, göğsü imanlı, temiz vicdanlı, bağrı yanık, kalbi
uyanık, niyeti halis, İslam ın adalet terazisiyle tartan insanlar lazım.
Ama şu bilinsin ki, yanık yürekler, katı kalplileri
eninde sonunda mağlup etmişlerdir.
