Hatanın kabul edilmesi erdemdir. Bu erdemi sergilemek
yerine yeni bir oyun peşinde koşmak yeni çıkmazları artırmak olacaktır.
Öncelikle kötüye gidiş olduğunu kabul etmek gerekiyor. Suçlu aramak adına
değil, iyiye gitmek adına bunu yapmak zorundayız. Kötüye gidiyoruz çünkü
kötünün iyisi kötüye götürür. Her gün şehit haberleri duymak, her gün şehit
cenazelerine iştirak etmek bunun ispatı değil mi Buna engel olamamak acziyetin
göstergesi değil mi
Prensip olarak kimse Başbakanlık Sistemi ne karşı olmaz,
yeni anayasa olmasın demez! Ancak, nasıl bir başkanlık sistemi istenildiği
açıklanmadan halkı buna sürüklemek yersizdir. Ayrıca yapılacak yeni anayasanın
bütün sorunları halledecekmiş gibi bir hava ile sunulması da yanlıştır. Terörü bitirmek istediler, 6 milyon işsize iş
buldular da anayasa mı engel oldu Üretim seferberliği başlatmak, suç
oranlarını düşürmek için başkanlık sistemi şart mıdır Elbette değil, şart olan
sadece çözme niyeti taşımaktır. Gerçek niyetler ortaya konmadan, gerçek
sorunlar tespit edilemez ve gerçek çözümler de üretilemez.
2000 yılı başında sistemin yeni oyuncuları olanlar
eskidiklerinin ve değiştirileceklerinin farkına vardıkları için sisteme taş
atmaya başlaması aymazlıktır. Sistemi besleyen kendileri olduğu halde, Libya,
Mısır, Suriye bölünürken iktidarda oldukları halde şimdi son kale Türkiye
edebiyatı yapmaları da samimiyetsizliktir. Evet, Türkiye son kaledir ama bunun
teminatı sistemin oyuncuları değil, sistemin mağdurlarıdır. 80 milyonun
çoğunluğunu mağdur eden bir sistemden başkanlık ya da yeni anayasa ile
değil, yeni bir zihniyetle kurtulabiliriz. Eski oyuncular gölge etmesin başka
ihsan istemez!
Adı ne olursa olsun, destekçisi kim olursa olsun sistemi
değiştirmeden oyuncuları değiştirmeye kalkanların oyununu boşa çıkaracak bir
hamle içinde olmak gerekiyor. Bunun için de bu bozuk sistemi ayakta tutan
çarkın bir dişlisi olmamak gerekiyor! Sadece bunun farkına varsak, müeyyide
oluştursak ve model bir çalışma ortaya koysak bile yeter! Çünkü mevcut sistem
game over, çünkü sokma akıl sekiz adım gider!
Kadro değişikliğinin sistem değişikliği olmadığının
anlaşılması geç de olsa güzel! İşiyle ilgilenmek yerine kişiyle ilgilenenler
girdikleri çıkmazın farkına vardı ancak aklı değil zekâyı kullandıkları için
yeni bir kurnazlık peşinde olmaları düşündürücüdür. Bu kurnazlığın adı ister
başkanlık olsun, ister yeni anayasa olsun çıkmazdan çıkışı sağlayamaz.
Çünkü önce çıkmaza neden girildiği sorgulanmalıdır! Oyuncuları değiştirenlerin
yeni oyuncu bulamadığı için giriştikleri yeni oyun görülmelidir. Bu ülkenin
yönetimini saf lara bırakmayacak kadar saf düşünebilenler safları
sıklaştırsın!
