Geçtiğimiz gün kütüphaneyi karıştırırken bebeklik fotoğraflarına rastladım. Gözlerim buğulandı, o günlere geri gittim ve sokak sokak dolaştım. Yoksulluğun içinde sevgiyi ve hasrete karışmış keşkeleri gördüm…

İnsan arkasına baktığında gözüne ilk ilişen keşkeler oluyor ama ne acıdır ki, geçmişi geri getirmek mümkün olmuyor. O zamanlar sen etrafa gülücükler dağıtan sevimli bir bebektin. Ben ise babalığın tam olarak ne olduğunu anlayamayan ve sizin karnınızı doyurmak için çalışan biriydim. Ağladığında öfkelenir, annene, “Sustur şu çocuğu” derdim. Annen kızardı, “Onun sesi benim için dünyanın en güzel sesi” der sana sımsıkı sarılırdı. Ben ise annenin bir bebeğin ağlamasında nasıl bir sevimlilik bulduğuna inanamaz ve alaya alırdım. Ama babalığı öğrendiğimde onun bu sözlerinin ne manaya geldiğini kavrayabildim. Anladım ki, insan gerçekten çocuğunu seviyor ve sevgisini o kadar yoğun yaşıyor ki, çocuğundan parça taşıyan her şeyi sevimli görüyor. Bir baba olarak oğlunu seviyor musun diye sorsalar bu soruyu hayretle karşılar elbette derim. Ama sevmekten sevmeye fark var oğlum. O zamanlar ben baba olmayı pek başaramamıştım ve buna bağlı olarak sana olan sevgimi yeterince gösteremedim. Ama yaşım ilerlediğinde baba olmanın çok daha anlamlı bir şey olduğunu anladım. Şimdi senden özür dilesem beni affeder misin

Doğanlar büyüyor oğlum, hayat geçiyor, zaman bir değirmen gibi iyiyi de kötüyü de öğütüyor. Ben de bu çarkın içinde döndüm ve artık yetmişime geldim. Sen ise yolun yarısında ve iki evlat sahibisin. Epeydir sana olan sevgimi tekrarlıyor ve seni bana veren Allah’a hamd ediyorum. Keşke bunu daha erken yaşlarda öğrenmiş olsaydım. Ama bize öyle öğrettiler oğlum. Baba, sevgisini içinde tutar dediler, biz de bu söze tabi olduk. Şimdi bütün tepkileri arkama alıp seni sevdiğimi söyleyebiliyorum. Ama geçmişin izleri içimde bir sızıdır. Sakın benim düştüğüm hatalara düşme oğlum. Uzmanlar anne-babanın yaşantısı çocuğa örnektir diyorlar. Bu konuda senden özür dilerim, sana sevgimi vermekte örnek olamadım. Ama geç de olsa hatamı itiraf ediyor ve “SENİ SEVİYORUM OĞLUM”. Bizler siz çocuklar hata yaptığınızda affedip kucaklıyorsak sizler de biz anne-babaları affedebilirsiniz. Bu erdemi senden bekliyorum oğlum!