Maddi imkânsızlık sebebiyle büyükşehirlerde kendilerini

hapsetmek zorunda kalan yaşlıların topluma karışması, yalnızlık ve terk

edilmişlik duygusundan kurtulmalarını sağlamak için daha önce bazı belediyeler

sabah 10.00 ile akşam 16.00 saatleri arasında otobüslerden ücretsiz

yararlanmalarını sağlayan kararlar aldılar. Bu uygulama ilk önceleri dini

bayram günlerinde otobüslerin herkese ücretsiz olması şeklinde hayata geçti,

daha sonra ise yaşlılar için günün belli saatleriyle sınırlı olmak üzere yılın

her gününe yaygınlaştırıldı.

Son seçim kampanyasında ise belediyeler 65 yaşın üzerinde

isteyen herkese ücretsiz kart dağıttı. Söz konusu uygulama bundan yaklaşık 20

önceye dayanıyor. Yaşlılara ücretsiz otobüs hizmeti verilmesi ilk defa

uygulamaya konulduğu günlerde bugün yaşanan tartışmalara yol açmıştı. İlk

başlangıcında konunun Ankara Büyükşehir Belediye Meclisi nde görüşülmesi

sırasında benim de oy verdiğim bu uygulamada hedef maddi imkânsızlık içindeki

yaşlıların can sıkıntılarını gidermek, onlara günde bir-iki saat şehirde bir

tur atma, dolaşma imkânı sağlamaktı. Yaşlıların maddi imkânsızlık sebebiyle

evlerine kapanıp kalmalarını önlemekti. Kısacası, insani ve yaşlıya saygıyı

esas alan bir uygulamaydı. Ne var ki, belli bir yaş sınırı esas alınarak

getirilen bu ve benzeri uygulamaların istenen hedefe ulaşması için istismar

edilmemesi gerekiyor. Yaşlılık sebebiyle ücretsiz taşıma kartı verilenlerin

içinde maddi bakımdan hiçbir sıkıntısı olmayanların da bu kartı kullanmaları

gerekir. Var olan bir imkândan ne koparırsam kâr anlayışı ile yararlanmak beraberinde

çeşitli sıkıntıları da getiriyor. Söz gelimi bunda yıllar önce Ankara

Büyükşehir Belediyesi kararı ile belli saatler arasında yaşlıların otobüslerden

ücretsiz istifade etmesi uygulaması devam ederken, en yüksek dereceden memur

emeklisi olanlar ile otobüslerden ücretsiz istifa etmesine gerek olmayan, maddi

durumu iyi kimselerinde yararlandığı o günlerde gündeme gelmişti.

Bu noktada 10 gün kadar önce şahit olduğum bir olayı

aktarmak istiyorum. Ankara Sincan Yenikent te yaşlı bir amca durakta dolmuş bekliyordu.

O sırada gideceği yerin  otobüsü uzaktan

göründüğünde yine durakta bekleyen bir başka kişi o amcaya Otobüs geliyor,

hazırlan diye uyardı. Yaşlı amca Otobüs kartım yok, onun için dolmuş

bekliyorum karşılığını verdi. Diğer kişi amcanın yaşını sorduğunda aldığı

cevap, 70 oldu. Amca! Sizden bilet istenmiyor ki, niçin dolmuş bekliyorsun

sorusuna yaşlı adamın verdiği cevap bir ders mahiyetindeydi:

-Evladım Benim maddi durumum Elhamdülillah iyi Hem de

bedava binenlere karşı bazı otobüs şoförleri soğuk davranıyorlar. Onun için

dolmuş beklemeyi tercih ediyorum.

Bu tespiti yaptıktan sonra bir başka hususa dikkat çekmek

istiyorum. Belediye otobüslerinin ücretli ya da ücretsiz yolcu taşıması

Belediye Meclislerinin yetkisindedir. Ancak, özel halk otobüslerinde

belediyeler insanların ücretsiz taşınmasını isteme hakkı var mıdır Hatta kanun

koyucu bile böyle bir yasa çıkartabilir mi Serbest piyasa başıboş piyasa

anlamına gelmez ama müteşebbislerin zararına olacak uygulamaları dayatılabilir

mi

Hemen belirteyim ki bunları yaşlıların ücretsiz

taşınmasına karşı çıkmak adına yazıyor değilim. Bu tür uygulamalarda karşılıklı

iyi niyetin esas olması gerektiğini hatırlatmaya çalışıyorum. Yaşlılarımıza

saygının ve onların evlerine hapsolmaktan kurtulmalarını sağlayacak her türlü

adımı dün alkışladığım gibi bugün de destek veriyorum. Sadece otobüslerden

ücretsiz yararlanmak değil, her türlü yardımların ihtiyaç sahiplerine

ulaştırılması, bunun istismarına meydan verilmemesi gerektiğine inanıyorum.

Özellikle kamu kurumları tarafından yapılan yardımlarının oy hesaplarına

dayanmaması, kamunun bunu görevi olduğu için yerine getirmesi gerektiğini

düşünüyorum. Aksi halde toplumda belli bir kesim beleşçiliğe alıştırılmış olur.

Ayrıca, ihtiyaç sahiplerinin, yolda kalmışların yardımına vakıfların koşması

daha uygun olur diye düşünüyorum. Unutulmaması gerekir ki, bizler bir vakıf

medeniyetinin mensuplarıyız.