Ana muhalefet partisi CHP’nin başı bir türlü ardı arkası kesilmeyen “yolsuzluk suçlamaları” nedeniyle fena halde ağrıyor.
Suçlamalar “asılsız” olabilir!
Sadece iktidar kanadından geliyor olsa yolsuzluk suçlamalarına pek kulak vermeyeceğiz ama CHP’nin kendi içinden de benzer suçlamalar yapılıyor.
Mesela CHP’lilerin arasında bir bürokratın yetmiş seksen bin liralık maaşıyla milyonluk servetleri nasıl edindiğini merak edenler çıkıyor.
İktidar kanadından gelen yolsuzluk suçlamaları kimi CHP’liler tarafından reddedilip algı operasyonu olarak gösterilirken kimi CHP’liler de CHP’nin yolsuzluk iddialarından arınması gerektiğini düşünüyorlar.
Yani “ateş olmayan yerden duman çıkmaz” diyor gibiler!
Bu konuda endişelerini dile getirenler haksız sayılmamalılar.
CHP’ye yönelik suçlamaların hemen hemen hepsi yolsuzlukla ilgili suçlamalar.
CHP hakkında pek çok şey söyleniyor, pek çok şey isteniyor.
CHP’nin kapatılması gerektiğini ileri sürenler bile var.
Elbette CHP kapatılması istenen ilk parti değil!
Geçmişte de pek çok parti hakkında kapatma davaları açıldı.
Ve kapatılan partiler oldu!
Ancak bunlar genellikle “düşünce suçlusu” partilerdi!
“Yolsuzluk” ile değil “kurulu nizama ters düşen düşünce ve görüş” nedeniyle kapatılmaları isteniyor ve kapatılıyorlardı!
CHP’ye yönelik böyle kurulu nizama ters düşen düşünce ve görüş suçlaması yok!
Ne var?
Yolsuzluk suçlaması var!
Bu elbette ağır bir suçlama!
Kimi CHP’lilerin böyle bir ağır suçlamanın muhatabı olmamak istemelerinden daha doğal ne olabilir.
Ana muhalefet partisi CHP hem iktidar sözcüleri tarafından hem genel merkez yönetimine muhalif kimi CHP’liler tarafından yolsuzluk yapmakla suçlanıyor.
Kuşkusuz suçlamalar karşısında suçlayanları partiden ihraç etmek mevcut sorunu çözmeye yetmiyor.
Yolsuzluklardan arınmaya çalışmak yerine yolsuzluk var diyeni partiden atmak elbette sorunu çözmüyor.
Aksine katmerleştiriyor.
Hatta kördüğüm haline getiriyor.
CHP yönetimi kendilerini yolsuzluk yapmakla suçlayanları partiden atmakla hiçbir yere varamayacaklarını idrak etmeliler.