Konuşurken veya yazarken kelime ve cümlelerin herkes
tarafından anlaşılır, akıcı, akılcı, inandırıcı, açık, zaman aşımına
uğramayacak, Beni yanlış anladınız dedirtmeyecek şekilde olmasına dikkat
etmeli.
Yağmur yağacak diyen arkadaşına, Bana ördek dedin
diye küsen salak komplocu gibi kelimelere mana yükleme hastalığına
tutulmayalım.
Sekiz çocuğu olan hoca efendiye, Kaç çocuğun var diye
sorduklarında çocuklarının sayısını söylemekten utanıyor ve Benim küçük
kardeşimin on bir çocuğu var diye cevap veriyor.
Sekiz çocuğu az gördüğünden, onu söyleyemediğinden,
kardeşinin çocuklarının sayısını söyleyerek soran adamın, Kardeşininki on bir
olduğuna göre bununki daha fazladır diye düşünmesini istiyor.
Nobel ödüllü Orhan Pamuk la röportaj yapan İtalyan
gazeteciye verdiği cevapta, Ben ailenin idiotuyum demiş.
İdiot kelimesini Anadolu İmam Hatip e giden torunumun
birine sordum, Salak anlamına gelir dedi.
Yine başka bir Anadolu İmam Hatip e giden öbür torunuma
sordum o da, Aptal anlamına gelir dedi.
Bir kısım yazarçizerlerimiz Orhan Pamuk u Türk düşmanı
olarak tanıtmışlardı.
Hatta Nobel Ödülü nü almada bu Türk düşmanlığı etkili
oldu diyenler ve yazanlar olmuştu.
Hâlbuki aynı adamlar Orhan Pamuk kadar Türkçülüğe hizmet
etmemişlerdir.
Nobel Ödülü almasıyla dünyaca tanındı Orhan Bey.
Ağzından çıkan her kelime milyonlara ulaşıyor.
İşte böyle bir adam, bir gün kendisiyle röportaj
yapılırken, Ben ailenin idiotu/salağıyım diyor.
Yani ailenin salağı ben, Nobel Ödülü aldığıma göre geride
kalan kardeşlerimi ve Türk halkının kabiliyetini siz kıyaslayıverin demek
istemiş olabilir ve böylece Türklüğü ince bir kelime kıvraklığıyla batıda ve
doğuda yüceltmiş olabilir.
Yılın şampiyonu olan adamın basına, Ailenin en zayıfı
benim demesi gibi bir şey bu.
İşadamı olamayacak çocuğunu anlatırken, Çocuğumuzu en
kaliteli okullarda okuttuk deyip överken yermesinin tersi bir şey.
İran ın Lor şehrinde zenginin biri şairleri evinde
toplar, onlara ikramlarda bulunur, kendini ve Lor şehrini överken o kadar ileri
gitmiş ki, Bir Lorlu öldüğünde mezarında bir gül biter demiş.
Ev sahibinin bu övgülerinden sıkılan şairin biri de, Bütün
Lorlular öldüğünde dünya gülistan olur demiş.
Ev sahibi, inceliği anlamadığından şaire teşekkür etmiş
hediyelere boğmuş.