Milletin ferasetine şaşmamak mümkün değil.
1 Kasım seçimleri, diğerlerinden çok değişik bir mecrada seyretti.
7 Haziran’da yüzde kırklara çektiği güvenini, bir anda büyük bir telaşla yüzde kırk dokuzlara yükseltti.
Zira halk iliklerine kadar titredi.
Asker öldürülünce kapıları önünde davul zurna çalıp halay çekenlerden ölesiye korktu.
Memleketin sürüklendiği kaosun, seksen öncesinden de vahim bir hal aldığını gördü.
Terör örgütlerinin arkasına aldıkları ülkelerle memleketimize saldırılarını görüp dehşete düştü.
Doların seçimden sonra dört liraya çıkacağının dillendirilmesinden sindi.
Ülkenin ekonomisinin çökertilmesine tahammül edemedi bu millet.
Her kesim, istikrar dedi.
Oyunu verdi ama.
Çok da gönlüm sen de değil, o oyları ciğerinden sökerek almasını da bilirim, dedi.
Oyunu verdi ama yolsuzluğa karışanları iki cihanda da affetmiyorum her an elim yakanızdadır sözünü yüzlerine haykırdı.
Torunlarının torunlarına yetecek servet biriktiren irin adamların tavrından tiksiniyorum ama ülkem adına bu kararı alıyorum, dedi.
Kendi adlarına AVM açan belediye başkanlarının firavun binaları önünden geçerken cerahat zigguratlardan başını çevirip, bu sefer böyle olması gerekiyor, ama sonra o oyla kafana öyle bir vururum ki, bir daha asla ayağa kalkamazsın dedi.
Bu ferasetli halk bir kez daha yüreğinin sesine değil aklına uydu, oyunu ona göre verdi.
Milletin beklentisi şimdi had safhada.
Camiden çıkan yaşlılar markete uğrayıp, fiyatları inceleyip ateş pahası olan gereksinimlerine uzaklardan bakıp, kendilerini evlerinde bekleyen evlad-ı ıyallerine bir şey götürememenin sancısının giderileceği mutlu bir zaman dilimini beklemekteler.
Alabildikleri sadece ekmek, emeklilerin zira.
O da fırından bile değil.
Halk ekmek kuyruğunda ceplerindeki beş ve on kuruşları saya saya aldıkları bir poşet ekmeği hazine gibi kucaklarına bastırıp kapıyı açan eşlerine bir buket çiçek gibi takdim edişleri, en büyük sevinçleri iken.
Bu millet beklemekte ki, babalarının kuşağının karnı doysun, çocuklar ve gençler iyi beslensin.
Hükümet artık halkını yoksul bırakmaktan vazgeçsin.
Yıllarca okuyan, evlerine kapanıp memurluk sınavlarına hazırlanan gençlere atama yolları açılsın.
Zira aileler ne zorluklarla çocuklarını okutmaktalar, evlatlarının geleceğinin garanti altına alınmasını, gözleri açıkken görmek istemekteler.
En önemlisi; çözüm mü, barış mı adı her neyse bu millet artık kavga istememekte, savaşlardan bıkmış hele kardeş kavgasına hiç tahammülü yok.
Kardeşliğe kara sevdalı bu millet, bir an önce terörün bitirilmesini beklemekte.
Ulu bir ceviz ağacının gölgesinde hep beraber oturmak istemekte, artık.
Genişlik, bolluk, ferahlık arzu etmekte.