Gençliğin Aydınlık Yüzü

Gündelik, yaşanmakta olan hayat ile iç içe olmanın getirdiği sorumluluklar günümüzde insanın işini hem kolaylaştırıyor hem de zorlaştırıyor. İnsanların birbirini anlama ve bilmede zorlandığı bir gerçek. Bu gerçeğin içinde sorunların üstesinden gelmenin zorlukları bulunuyor.

Karmaşık ve çok değişik bir insanlık var gibi. İnsanları yönlendiren duygular, edimler, koşuşturmalar arasında hakikate ermenin, bilmenin tam anlamıyla bir kaotik durumu olduğu görülür.

Aynı dili konuşma, aynı yöne bakma gibi bir durumdan söz edilemiyor. Sokaklarda, bulvarlarda, meydanlarda sel gibi akan insanlar var. Büyük kentler için bu durum söz konusu. Küçük yerleşim alanlarının da kendine göre bir yoğunluğu bulunuyor. Bu, biraz daha sakin ve sıradan.

Etkileşim bir bütün. İnsanların ellerindeki, ceplerindeki, dünyalarında iletim araçları dünyayı daralttı. İnsanlar hayata buradan bakıyor. Yaşanmakta olan hayatların güçlüklerinin yanında karmaşık bir dünyanın seyri var.

Gençler soru soruyor mu, sorguluyor mu ya da etrafına nasıl bakıyor?

Önlerinde gözlemledikleri, birlikte yaşadıkları insanlar bulunuyor. Bir de yüz yüze görmedikleri hâlde görüp bildikleri var. Dünyanın bir ucundan diğer ucuna geçişler yaşanıyor. Nerede neler olup bittiğini kısmen gözlemliyor. Ya da nelerin nasıl yaşadığını iyi ya da kötü fark ediyor.

Bulunulan toplumların kültürel varlıkları, iç dünyaları özeldir. Onların kendilerine özgü ruhları olduğu gerçek. Bir köy, kasaba, kent olgusunun insandaki yansımasından çok başka yansımalar devrede.

Bunları gören, bilenlerin sorma ve sorgulamaları kaçınılmaz oluyor. İnsanların kimi durumları göz ötesi; görmemesi, duymaması gibi durumlardan söz edilemez. Gizli ve saklı bir durum bulunmuyor.

Gençlik etrafına bakıyor, görüp gözlemlediklerine göre yaşama alanları tercih ediyor. Nasıl olmayı dilediği gibi bir düşünce oluşuyor.

Gençlere güven, inan ve bakış; sorularla yüklü, kendilerinden daha üst yaşlarda olanlar tarafından. Kendilerine sorulmasından çekindikleri çok sorun var. Sorulardan kaçılıyor. Bunu yaparken aslında kendilerinden kaçıyorlar.

Kimi sıradanlıklar insanları tatmin etmiyor. Gençler gördüklerini yaşamayı arzu ediyor. Bir hayat disiplininin ötesinde başka hayatlar devrede. Bunların arasında gençlerin kendilerine özgü bir yol bulmalarından çok, çok karmaşık hayatların yolları üzerindedirler. Tercihleri biraz da rastlantılara bağlı.

Öncü insanlar, bilge insanlar, düşünen ve hayatlarının özünü oluşturanlar yaşanmakta olan hayatların dışındadırlar. Onların üstünü örten perdeler, sisler alabildiğine yoğun. İnsanların arayışları erdemli bilge insanlara ulaşmak yerine sıradan ya da belli alanların bilim insanlarının daracık dünyaları içindedirler. Bilimin belli tasnifler, belli alanlar içindeki sınırlarda. Tek düze bir düşünüş olunca farklı bakışlardan söz edilemiyor.

Gene de gençliğin saf ve duru bir hayatı var her şeye karşın. Onları belli bir ortam ve düzlemde buluşturmanın, birlikte olmanın yenilikler getirebileceği, yeni ufuklar açabileceği bir saflık var. O saf ve duru ayna karşısında kendilerini bulmaları geleceğe yönelmeleri çok daha önem kazanıyor.

Bizim gençliğe gençliğin bize gereksinimi var. Birlikte olmamız gereken bir yol ve yolculuk süreci önümüzde duruyor. Onlardan kaygılanmak, kuşku duymak, korkmak yerine daha güven duyulacak bir bakış olmalı. Bir zamanlar biz de gençtik. Bizimle ilgili de kaygılar vardı. İnsanlığın her döneminde olur böyle şeyler. Sevgi dolu bir bakış hepimiz için gerekli.