Jose Mujika ile akrabalığım (1)

Abone Ol

Hazreti Ali nin de dediği gibi kimileriyle dinde

kimileriyle de insanlıkta kardeşiz. Farklı inançlara, farklı ideolojilere sahip

kimselerle bulaşabileceğimiz en etkin noktadır insanlık. Zira her insan fıtrat

üzere doğmuştur ve her insan az ya da çok vicdani duyarlılığa sahiptir.

Adalet ve erdem İslam ın merkeze aldığı iki önemli

kavramdır. O yüzden Müslümanlarda, adalet, şefkat, paylaşım, empati ve

iyilikseverlik gibi temel duygular daha fazla gelişmiştir. Fakat bazen

karşımıza öyle kimseler çıkıyor ki, bu kimseler İslam ile tanışma şansı

bulamadıkları halde fıtratlarındaki iyiliğe meylediyor ve vicdanlarının

seslerine kulak veriyorlar.

Doğrusu bir süredir takip ettiğim eski Uruguay Devlet

Başkanı Pepe Jose Mujika nın tevazu yaşantısı ve paylaşımcı yaklaşımını

okuduğumda iyiliğin evrensel bir değer olduğuna kuvvetle inandım. Zira kendisi

sahip olduğu mülkünü mültecilere bağışlıyor, maaşının büyük bir kısmını

yoksullara ayırıyor kalan kısmı ile yaşamını sürdürüyor. İsrafa karşı çıkıyor

ve paylaşımı savunuyor Tevazu yaşantısını okuduğumda, inancı ve ideolojisi

bizden tamamen farklı olan Pepe ile insanlıkta akrabalığımın olduğunu hissettim

ve onun İslam la buluşması için dua ettim.

Pepe Jose yi bir süredir takip ediyordum bu hafta içinde

bir kurumun düzenlediği programda dinleme imkanı buldum.

Program sonrası Mujica ya sorulan sorular politik

hayatından ziyade yaşam tarzıyla ilgiliydi. Katılımcılardan biri, siz on beş

yıl cezaevinde kaldınız, bu sürecin on yılını tek kişilik hücrede geçirdiniz,

buna nasıl tahammül ettiniz diye sordu. Mujica nın bu soruya cevabı şöyle

oldu: Cezaevine girmeden önce çok kitap okumuştum, epey birikime sahiptim. Tek

kişilik hücrede okuma imkânım yoktu ama tıpkı hayvanlar gibi geviş getirdim,

yani düşündüm düşündüm düşündüm. Bu bana çok şey kazandırdı, hayatımı anlamlı

kıldı

Mujica nın bu ifadeleri bana korkularımızı ve

kaçışlarımızı çağrıştırdı. Asansör korkusu ile başa çıkamaya çalışan bir

arkadaşım vardı. Öyle anlar olur ki, kendimi asansörde sıkışmış halde

hissederim ve birkaç saat burada kapalı kalsam neler yapabilirim diye düşünürüm

demişti. Hayatın karşımıza neleri getireceğimiz Pepe nin hücrede gecen yıllara

dair ifadeleri yaşamın en zor anlarında biriktirdiklerimizle iktifa

edebileceğimizi özetliyordu.

İnsanoğlu yarınları düşünerek mal biriktirir de,

kendisine yol azığı olabilecek bilgi ve birikime ihtiyaç olabileceğini aklına

dahi getirmez. Oysa Pepe nin de anlattığı gibi vakit varken birikim yapabilen

kimseler imkânlar elvermediğinde o bilgiyi hazmederek vakitlerini verimli hale

getirebilirler.