Maksul Kuruyemiş kimin? Maksul Kuruyemiş sahibi kim!

Ekşi Sözlük’ten sesini duyuran eski Maksul çalışanı, bir anda Türkiye’nin gündemine oturdu. İstanbul’da neredeyse her semtte bulunan Maksul Kuruyemiş sahibi ile merak konusu oldu

Gıda sektöründe yaptığı yatırımla adını duyuran Maksul Kuruyemiş, eski bir çalışanıyla yaşadığı gerginlik nedeniyle ülke gündemine oturdu. Çalışanın sesini Ekşi Sözlük üzerinden duyurmasının ardından Maksul Kuruyemiş kimin, sahibi kim gibi sorular araştırılmaya başladı

Maksul Kuruyemiş kimin?

Maksul Kuruyemiş, 2000 yılından beri faaliyet göstermektedir. Ancak Maksul adıyla 2017 yılından itibaren çalışmalarına başlamıştır. Perakende sektöründe kuru gıda satışına ilk defa Esenyurt Kuzuyolu’nda açtığı mağaza ile başlamıştır. Maksul, kısa sürede şube sayısını arttırarak sektörün önde gelen markaları arasında yerini almıştır.

“Haydi Maksul Zamanı” mottosuyla müşterilerinin en kaliteli ürünleri, en uygun fiyatlarla ulaşnasını amaçlamaktadır. Maksul Gıda uzman kadrosu ile başta İstanbul olmak üzere Türkiye geneline ve dünyaca tanınmış marka olmayı hedeflemektedir.

Eski Maksul çalışanın anlattıkları;

6 gün önce Denizli'nin tam merkezinde bir mağazada satış danışmanı olarak asgari ücretle işe başladım. İşim sadece müşteri karşılamak değildi. Benimle beraber çalışan 6 kişi ile beraber 50-60 kiloluk çuvalları taşıyarak sürekli reyonları doldurmaktı. İnanın bir dakika boş kalmadım. Her neyse bazen günlük en az 4 saat mesaiye kalıyorduk. Zaten çalışma saatleri yasal çalıştırılma saatinin üstünde idi ve ekstra da mesaiye kalınıyordu. Bende mesai ücreti hak olduğu için gittim müdürümden bu ücreti istedim. Tabii öncesinde mesai delillerini de topladım. Müdür, istifa edebileceğimi mesai ücreti vermediklerini söyledi. Bende o an çıktım gittim. Belki burada yanlış yaptım ama geçti artık. Araya pazar günü girdiği için bugün neden istifa ettiğimi de belirten bir dilekçe ile gittim istifamı sunmaya. Anında mağaza müdürü dilekçemi yırttı ve ofiste kendi dilekçelerini doldurmamı istedi. Kendi dilekçelerinde tüm mesai ücretleri de dahil tüm haklarımı aldığıma dair maddeler vardı ve bende yalan bilgiler içerdiği için imzalamayı reddettim. Kendi dilekçemi kabul etmeyeceklerini bildiğim için genel merkeze de aynı dilekçemi mail olarak iletmiştim ki kanıtım olsun. Müdür olacak kişi o andan itibaren yeri gelip küfür edip yeri gelip üstüme yürüyerek imzalamam gerektiğini söyledi. Geri adım atmadım, haklarımı istediğim için. Tüm bunların mağaza içi kamerada kaydı var ama ne yaparlar bilmiyorum. Müdür olacak kişi küfürlerine devam edince çıkıp gittim. Mağazadan biraz uzaklaşınca bölge müdürü olan şahıs beni aradı. Direkt olarak üslubu kaba ve tehditkardı. Önce emir kipleriyle, ''dönüp imzalayacaksın ben Denizli'ye geliyorum seninle bir yüz yüze de görüşelim.'' dedi. Kabul etmedim. Sonra işi bir üst noktaya taşıdı ve ''elimizde adresin, her şeyin var gelir seni buluruz, imzalatmasını biliriz.'' dedi. Yine imzalamayı reddedince, ''anneni babanı buluruz gerekirse onlarla da konuşuruz.'' dedi. Bildiğin açık tehditti. 18 yaşını aşmış ailesinden ayrı bir birey olduğum için böyle bir hakkınız yok dediğimde ise olsun biz onlarla da gerektiği gibi konuşuruz şeklinde imalı tehditler savurdu. Tüm bunlar olurken küfürlerini eksik etmiyordu. Kapattım yüzlerine geçtim.

Mağaza müdüründen tutun üst yönetime kadar yönetim camiası tam anlamıyla yönetici eğitiminden habersiz kabadayı kişiler. Çalışan arkadaşlarımsa genelde ülkede gelecek görmediği için üniversiteyi bırakıp işe atılan iyi insanlar. Açıkçası sadece 6 gün çalıştığım için elime maddi anlamda pek bir şey geçmeyeceğini gayet iyi biliyorum. zZaten amacım artık birilerinin ses çıkartmasını sağlamaktı. Mağazanın gerekli denetimler sonucunda gerekli cezayı almasını sağlamaktı. Kaybettiğim işe de üzülmüyorum çünkü dışarıda bu tür sömürü içeren çok iş var. Amacım birilerinin artık ses çıkartmasıydı. Zaten alınan asgari ücretle temel yaşam aktivitelerini anca karşılarken bir de yöneticilerin kendi keyiflerinden kısmamak için işçiyi ezmelerini engellemekti. Belki sana mı kaldı diyebilirsiniz. Yahu kime kaldı o zaman bunlar, kim ses çıkaracak. Bıktım ülkeden. Herkesin susmasından

büyük ihtimal ilerleyen süreçte ciddi sıkıntılar yaşayacağım. Elimde mesaiye kaldığıma dair deliller dışında delil yok. Korkmaz konuşurlarsa sadece iş arkadaşlarım tanıklık edebilirler o kadar. Bu buraya sadece yaşadıklarımı anlatan bir not. Kendim için korkum yok. Ailem konusu ciddi sadece. Bilmiyorum sözlük, ben bıktım. Genç ve azıcık kültürlü, haklarını savunan biriysen bu ülkede yaşamak imkansız.