İktidar sözcüleri sık sık “eski Türkiye, yeni Türkiye” mukayesesi yaparak iktidarları döneminde ülkeyi eskisine göre ne kadar iyi hale(!) getirdiklerini anlatmaya çalışıyorlar.
Tamam, iktidarları döneminde birçok şey değişti!
Artık pek çok şey eskisi gibi değil! Bu değişimlerin olumlu yönde olanları bulunduğu gibi olumsuz yönde olanları da var!
İktidar sözcülerinin verdikleri örnekler hep olumlu yöndeki değişimlere ait örnekler! Biz bugün olumsuz yöndeki değişimlerden birkaçını örnek olarak vermek istiyoruz.
Mesela eski Türkiye’de binek otomobil aldığınız fiyata bugün elektrikli bir scooter bile alamıyorsunuz!
Şimdi eski Türkiye mi iyi, yoksa yeni Türkiye mi?
Ya da eski Türkiye’de emekli maaşları asgari ücretten fazla iken bugün emeklinin maaşı asgari ücretin yarısı kadar!
Bütün bu şartlar altında emekli vatandaşların eski Türkiye’yi karalayarak yeni Türkiye’ye özenmesi nasıl beklenir?
Eski Türkiye’de emekli olan bir vatandaş, almış olduğu emekli ikramiyesi bile başını sokacağı bir ev alabilirken yeni Türkiye’de bu ham bir hayal haline gelmedi mi?
Evet, eski Türkiye’de yaşamak daha ucuz iken yeni Türkiye’de yaşamak adeta imkânsız bir hal aldı!
Motoru ile dünya turu yapan bir vatandaşımız, bu turun kendisine aylık maliyetinin 1.200 dolar civarında olduğunu söylüyor ve bu miktar ile Türkiye’de hayatını idame ettirmesinin çok zor olduğunu dile getiriyor.
Bir ay dünyayı gezdiğiniz rakama Türkiye’de yaşayamamak!
İşte yeni Türkiye’nin gerçeği bu!
Bu şartlar altında insanlara sürekli olarak eski Türkiye’yi karalamanın ve yeni Türkiye’yi övmenin bir anlamı kalmıyor.
Ay sonunu getirmekte zorlanan kitleler eski Türkiye’de yaşanmış olan sorunlara hiç ilgi duymuyorlar.
Bu nedenle iktidar sözcülerinin eski Türkiye yeni Türkiye kıyaslaması yapmaları onlara fayda yerine zarar veriyor.
Sokaktaki vatandaş, geçmiş yıllarda çekilen sıkıntılardan çok hâlihazırda çektiği sıkıntıları dikkate alıyor.
Ve onların çözümünü bekliyor! Bu sorunların yaşanmadığı eski Türkiye özleniyor desek yeridir.