Çalışan bir anne, dört yaşındaki çocuğunu, çok kaliteli
bir yuvaya kaydettirmek için gelir.
Bütün şartları konuşurlar. Çekleri imzalar. Biraz pahalı
ama eksiksiz bir yuva olduğu için verdiğim paraya değer der.
Müdire hanım, çocuğun yarın yuvaya getirilmesini, çocuğu
getirirken anneye ait bir hırkanın da getirilmesini ister.
Çalışan kadın: Hırkaya ne gerek var dediğinde Müdire
hanım: Biz burada fiziki bütün araç ve gereçleri hazırladık. Çocuklara kuş
sütü dahi verebiliyoruz ama anne kokusunu veremiyoruz. diye cevaplar.
Anneler ve babalar! Şartlar nasıl olursa olsun
çocuklarınızla aranızı açmayın. İlgiyi kesmeyin. Çocuğunuzla aranızdaki yaş
farkı yirmi ise bu asla kapanmaz. Siz elli yaşına geldiğinizde çocuğunuz otuz
yaşında olur ve sizden yirmi yaş küçüktür. Sizin sevginiz ana sütü gibi onun
ruhi gelişimine yardımcı olmaya gıda vermeye devam edecektir.
Ciğer paresi çocuklarımızı tertemiz yetiştirelim.
İstikbalinin sınırı dünya ile sınırlı olmasın.
İstikbalimizin, cennette son bulacağını oraya kadar yarış
yapması gerektiğini öğretelim.
Parmağının ucunun kibritin alevinde yanmasına
dayanamadığımız yavrularımızı cehenneme göre yetiştirmeyelim.
Tertemiz gönüllerle, haram yemeyen midelerle, pırıl pırıl
ellerle Kur an a sarılalım.
Yakub Aleyhisselâm, Yusuf unun yokluğunda üzüntüden
gözlerini kaybeder. (Yusuf süresi ayet 84) Ama ümidini kesmez ve aramaya devam eder. Bir gün yanındakilere
Şüphesiz ben Yusuf un kokusunu buluyorum der. (Yusuf 94) ve Yusuf un gömleği kendisine getirildiğinde gözleri açılır.
Çocuklarımız, bizim gözlerimizin nuru, gönlümüzün
sürurudurlar. Onları gözünüz gibi koruyunuz.
Çocuğu kaybolan anne ve babaların örnek alacağı
peygamber, Ya kub peygamberdir.
Ya kub aleyhisselâma iman eden bizlerde çocuğu kaybolan
bir anne veya baba gördüğümüzde ona
yardımcı olacağız. Ya kub un içinde
duyduğu hüznü içimizde duymaya çalışacağız. Kaybolan her çocuğu Yusuf farz edip
aramaya koyulacağız.
İslam fıtratı üzerine yaratılan bütün dünya çocukları
eğer eğitim yoluyla inkârcı olarak yetiştirilirlerse onlarda yoldan çıkarılmış,
saptırılmış ve kaybolmuş çocuk
sayılırlar.
Bütün çocukların berberleri, terzileri, bakkalları,
komşuları, anneleri, babaları, ileride çocukların davranışını
yönlendirmektedirler. Allah ı tanıtmadan kimya ilmini öğrettiğimiz çocuklar o
ilim sayesinde el bombaları, tahrip kalıpları, füzeler yapıp insanları yakıyor,
yıkıyor, tahrip ediyorlar.
Binlerce yıl önce Peygamberlerini öldüren, öldürmeye
teşebbüs eden insanlar vardı. İşte öylesi zamanlardan birinde Zekeriyya
aleyhisselâm Rabbine dua ediyor ve Allah a kul olacak, kendi görevini devam
ettirecek, Yakup (s.a.v.) oğullarına varis olacak bir çocuk istiyor. (Meryem
süresi ayet 6)
İlkokulda öğretmen her gün çocuğunuzun üzerine mürekkep
damlatarak elbisesini kirletse okula gider ve durumu önce öğretmenle
görüşürsünüz, sonra müdüre de durumu bildirirsiniz.
Peki, çocuklarınızın beynine neler verildiğini hiç merak
eder misiniz
Elbisedeki lekeyi temizlemeniz mümkündür ama beynine
bırakılan kir, çocuğun hortumcu, hırsız, kapkaççı, yağcı, yalaka, kiralık
katil, organ taciri, kadın taciri, cehennemlik vs olmasına sebep olabilir.
Çocuğunuza et, süt, sebze, meyve gibi tabii gıdalar
veriyorsunuz. Sun i/sanal gıdalar vermiyorsunuz.
Halbuki tabii et, süt, sebze, meyve Hz. Ademle Hz.
Havva nın sofrasında da vardı.
Çocuklarımızın ruhi gıdalarını verirken de fıtri olanını bozmamaya dikkat
edelim. Sun i/sanal/yapmacık fikirlerle çocuğun fıtratını bozarsak terörist,
anarşist, hırsız, soyguncu, köşe dönücü oluverir.
Lokantanın camında Sen ye ücretini torunun ödesin yazısını gören adam içeriye dalmış ve çorbadan tatlıya kadar yemiş.
Garson gelmiş yediklerini bir fişe yazmış. Çıkarken lokantacı ......şu kadar
ödeyeceksiniz demiş. Adam: camdaki yazıları gösterince lokantacı: Biz, senin
yediğini fişledik torunun gelince ondan alacağız. Bu istediğimiz ise deden rahmetlinin yediğinin karşılığı
demiş.
Biz, dedelerimizin bize bıraktığı iyilikleri devam
ettirelim. Kötülüklere son verelim. Dünya sahnesini temiz tutalım.