Ateizm kelime manası olarak “tanrı tanımazlık hali” yahut “tanrının varlığına inanmamak” manasına gelir. Bir kişinin gerçekten ateist olabilmesi için çok şey bilmesi ama idrak edememesi yahut kabullenememesi gerekir. Ama sonuç itibarıyla çok şeyi bilmesi gerekir. Bizim aveller genelde hiç bilmeden ateist olunabileceğini zannediyorlar. Ama öyle de ateist değil cahil olunduğunu bilmiyorlar. Bilmeden bilinemeyeceğini dahi bilemeyecek kadar zavallı varlıkların, hakkı bilmesini beklemek de abes olur zaten... Peki gerçekten bir insanın ateist olabilmesi için ne gerekir?
1- Tüm tanrılarla tanışması gerekir
Bir insanın ateist olabilmesi için Kur’an-ı Kerim’i kırk sekiz defa filan baştan aşağı anlamlandırmış olması gerekir. Ki bu mümkün değildir. Dizayn, her okuduğunda bir eksiği kapatan bir donanımda oluşturulmuştur. Hadislerin tamamını defalarca şerh etmiş olması gerekir. İcma gerekir. Kıyas gerekir. Kelam âlimlerinin görüşlerinin tamamını defalarca tahlil etmiş olması gerekir. Hasılı Allah katında tek hak din olan İslam’ı Hz. Adem’den itibaren teferruatlı analiz etmesi gerekir.
Aslında bir insanın ateist olabilmesi için sadece İslam’ı derinlemesine araştırması da yetmez. Hristiyanlığı, Yahudiliği, Hinduizm’i, Şamanizm’i hasılı dünya üzerinde geçmişten günümüze var olan tüm dinleri baştan aşağı derinlemesine araştırmış olması gerekir. Ki tamamını reddedebilsin… Bilmediğin şeyi bilemezsin. O halde bilemediğin şeyi reddedemezsin. Sonuç… Bir insanın tüm tanrıları reddedebilmesi için, tüm tanrıları ileri düzeyde bilmesi gerekir. Buna karşın günümüz ateistleri sosyal medyadan öğrendikleri bilgiler ile hayatlarına devam ederek, tanrılarla savaşıyorlar sözde…
2- Tanrılara inananlardan daha sağlıklı olması gerekir
Dünya nüfusunun %1’ine tekabül etmeyen bir inanç grubunun üyelerinin çok huzurlu olması gerekir normalde… %99’un yanlışlığına inanacak kadar özgüvenli ama bir o kadar da kalite standartları yüksek bir hayata sahip olmaları gerekir. Bireysel gelişimleri üst düzey olması gerekir. Aile hayatları, ahlaki değerleri, sosyal çevreleri her anlamda dengeli bir hayat yaşamaları gerekir. Çünkü milyarlarca insanın sahip olamadığı, bir hakikati keskin bir kabul ile kabullenmiş durumdalar. Bunun da o insanlara kattığı ekstra bir kazanç olması gerekir normalde…
Ama tabii ki durum böyle değildir. Tam aksine, insanların ateizm, deizm, agnostisizm gibi ideolojilere yönelmesinin en temel sebepleri travmaları ve psikolojik rahatsızlıklarıdır. Doğumlarından itibaren var olan trajediler, yaşanan çevresel sorunlar kişileri zihinlerindeki tanrıyla savaşmaya sürükler. Yahut üst düzey cehalet ile birleşen, ilgi görme arzusu gibi narsist duygular onları bu özenti dalgaya meylettirir. Çırpındıkça batarlar. Direndikçe hayatlarını mahvederler. Üst düzey günahlar işlerler. Kendilerine, ailelerine, topluma zararlı varlıklara dönüşürler. Sonuçta da ya vites boşta kıymetsiz bir hayat yaşar ölür giderler. Yahut intihar ederler.
3- İnsanları davet etmeleri gerekir
Ateizm, gerçekten inanılası bir şey ise başka insanların da faydalanması gerekmez mi? Neden ateist geçinen tiplerin çoğu insanları bir şeye davet edecek takati kendilerinde bulamazlar? Gece gündüz misyonerlik faaliyeti yapmaları gerekmez mi? Tüm inanç grupları ile savaşmaları gerekmez mi? Ateistlerin büyük çoğunluğu neden böyle bir çaba içerisine girmezler?
Çünkü onların davet edecekleri tek, toplu, bütüncül bir inanç müfredatı yoktur. Herkesin ateizm anlayışı farklıdır. Dışarıdan tanrı inancı yokmuş gibi görünür ancak hakikat böyle değildir. Özde her ateist kendisinin tanrısıdır. Ateizmin tanrısı kibirdir. Her fert kendini, kendi doğrularını ilah kabul eder farkında olmadan… Yani kısacası, tamamen narsist bir ruh hastalığıdır. Bundan dolayı kimi neye davet edebilirler ki?
Hasılı
Bir gün bir öğretmen arkadaşımız, bir öğrenci yönlendirdi. Çocuk lise bir öğrencisi… Yeni yeni ateizme merak salmış. Dernek lokalimize davet ettim. Geldi, oturdu. Limonata ikram ettim. Tanışma, muhabbet, sohbet derken yarım saat geçti. Çocuk sabırsızlanmaya başladı. Bir de kâğıda yazmış getirmiş sorularını… Hocam dedi… Ne zaman başlayacağız? Dedim neye? Dedi okuldaki öğretmenim size yönlendirdi. Sorularım vardı. Durdum, çocuğa tebessüm ettim. Dedim ki kusura bakma kardeş… Senin 5 soru ile anlayabileceğin, benim de 5 soru ile varlığını ispatlayabileceğim bir tanrım yok… Bak işine… Çocuk durdu. Afalladı. Tıkandı. Boğazı düğümlendi. Hafif gözü yaşardı. Eyvallah hocam dedi. Hallettik mevzuyu elhamdülillah.
Mesaj
Dini savunmayalım canlar. Yaşamaya gayret edelim. Ateistim diye gelen bir ferde en âlâ sorulacak soru “Nasılsın?” sorusudur. Geri kalan teferruat… Laf kalabalığı… Bir insanın gerçekten ateist olabilmesi için gereken birkaç bir şeyi yazdım. Öyle kolay değil Allah’ın rahmetinden ümit kesmek… Öyle kolay değil boşluğa savrulmak… O saftirik ben ateistim diye karşına geldiğinde sen de saflık edip ciddiye alma… Derdini anlamaya çalış… Egoist, narsist, cahil, ahmağın tekiyse hiç uğraşma, sal gitsin. Allah’ından bulur zaten… Yok gerçekten bir sorunu, sıkıntısı varsa… Önce halini, hatırını sor. Bir yemek, çay ikram ederek başla işe… Borcu varsa borcunu öde… Hastası varsa derman ara… Ölmüşse sevdikleri, beraber kabir ziyareti yap… Doğumu, ölümü anlat… Allah’ı savunma… Müslüman ol cancağızım… Müslüman ol ki; sende görsün Rabbin rahmetinin kırıntısını… Görsün ki; tutunacak dal kılsın, ufacık bir kıvılcımı…
Allah’a emanet olun inşallah…