Var olmanın bir sonucudur ölüm. Ve insan bunun
farkındadır. Tüm canlıların öleceğinin; bitki de olsa, hayvan da olsa hatta
taşların bile. Çünkü öyle söyler onları Yaratan. Ama hepsinin ölümü de hüzün
kaynağıdır. Ölümü kabullenir insan ve bu gerçeğin farkındadır. Hele bu son;
kemale ermiş, yaşlılık unvanını almış bir kimsenin ise duyanların ağzından
Allah rahmet etsin iyi bir insandı sözleri dökülür.
Kendilerinden/yakınlarından bir parça, bir anı, bir hatıra da götürse
kabullenir onu; insan. Dili söylemese de kalbi ya da zihni yeteri kadar yaşadı
der Hatta yaşlı bir ağaç, yaşlı bir bitki ve de yaşlı bir kaya için de aynı
şeyler söylenebilir. Fakat bir fidan, topraktan çıkmaya yeni yüz tutmuş bir
bitki, gün yüzüne yeni çıkmış bir kaya parçası için aynı şeyin söylenmesi veya
düşünülmesi mümkün değil
Gelen ölüm; hele bir çocuğun, bir gencin ve bir
yetişkinin nefes alıp vermesini durdurursa işte bu başka bir şeydir. Kuş
cıvıltılarını andıran ve neşe kaynağı olan çocuk sesleri; geleceğe ümit sunan
şelale hatta bir şadırvandaki bir elin en küçük parmağı kalınlığı kadarda olsa
akan ve etrafına hayat sesi sunan çocukların seslerinin yerini sessizlik alsa
işte bu çok başka şeydir.
Hüzün kaynağıdır çocukların ölümü; elem verir insana
çocukların gidişi; annelerin gözyaşı ve feryadı; babaların yüreklerinin arşa
çıkan sessizliği; kardeşlerin tutulduğu sıtmasıdır; çocukların ölümü.
Peygamberlerin gözyaşı eşliğinde kadere teslimiyetlerinin
adı çocuk/genç ölümleri. Hz. Adem ve Havva nın genç yaşta ölen/öldürülen
üstelik kardeşi tarafından hayattan koparılan çocukları Habil; Adem in ve
Havva nın gözyaşı; Yakup un adına hüzün kuleleri inşa ettiği, kurt yedi yalanı
adına kaybettiği çocuk Yusuf; Yakup un gözü ve gözyaşı; ve İbrahim, son nebinin
(sav) göz nuru İbrahim; Hatice nin meyvesi çocuk İbrahim vefat edince yürek
sızısı eşliğinde yeryüzüne nurdan gözyaşları dökülür; alemlere rahmet olarak
gönderilen o kutlu peygamberden.
Yataklarında çocuk yaşta ölenler hüzün kaynağı. Ya
kurşunların veya bombaların hedefi olan; masum bir çift göz, saflığın ve
temizliğin aynası bir yüz ve geleceğe tutunmanın adı bir çift minik elin yani
bebeklerin yani çocukların ölümü; tarif edilemez acının, harflerin ifade
edemediği hüznün kaynağı; bir damlası bir denize bedel gözyaşı.
Endülüs ün mezar taşları dahi olmayan çocukları; nüfus
cüzdanları çıkarılmadan öldürülen Filistinli çocuklar; Akdeniz i mezar edinen
Suriyeli çocuklar; niçin öldürüldüklerini bilemeyen Irak ın çocukları ve
terörün vahşice katlettiği çocuklar; çocuklarımız ölmesin. Aslında tarih boyunca
da farklı değildi; çağdaş müşrik ve emperyalist güçler yeni mezarlılar
edindiler ve adını da; Akdeniz Mezarlığı koydular. Toprak yetmedi denizleri
mezarlıklar edindiler. Akdeniz in suları mültecilerin gözyaşları
Saflığın, temizliğin, güzelliğin, iyiliğin ve geleceğin
adıdır; çocuklar. Çocuklar ölmesin. Kadınlar ölmesin. Büyükler ölmesin. İnsanlık ölmesin.