20 Aralık 1963 günü Mağusa daydım. Namık Kemal Lisesi
öğrencisiydim ve babam yurt dışında görevli olduğu için yurtta kalıyordum.
Namık Kemal Lisesi nin bir evvelki sene kaldığımız yurdu ana binanın hemen yanı
başında, günümüzde kütüphane olarak kullanılan yerdeydi. Yaz başında ana
binanın üst kısmına yurt yapımı inşaatı başlamış ve bitince de ilk konukları
bizler olmuştuk. Yeni binadaki yatak odaları, yan taraftaki eski yurt
binasındakilere kıyasla daha küçük ama daha kullanışlıydı. Eski binadaki yatak
odaları kocaman bir garajın içine yapılmış gibiydi. Herhalde yüze yakın
ortaokul ve lise öğrencisi aynı oda içinde, altlı-üstlü ranzalarda kalıyorduk.
Mutfağımız ve yemek salonumuz ise günümüzde kütüphane olarak kullanılan taş
binanın içindeydi. Kalın keresteden yapılmış, sağlam ve uzun masalara hep
birlikte oturur ve yemeğimizi yerdik. Topu topu beş adet tuvalet ve yüzümüzü
yıkayabilmek için üzerinde beş tane çeşmesi olan uzun bir yalak vardı bahçede.
Uykuya hiç doyamadığımız için geç kalkar, yalak başında ve tuvalet önünde sıra
beklerdik. Hatırladığım kadarı ile de bir tane ayna vardı yalağın kenarında.
Kenarı kırık bir ayna Sabırla saçımızı tarayabilmek için ayna karşısında da
sıra beklerdik. Gençlik işte. Taradığımız saçımız kız arkadaşlarımıza yakışıklı
görünmek içindi ama boşunaydı. Kışın yurttan, elli metre ötedeki okul binasına
gidene kadar zaten rüzgârdan darmadağın olurdu saçlarımız, yazın ise top
peşinde koşmaktan terli terli perişan halde girerdik sınıfa.
Her yerde olduğu gibi aşklar da yaşanırdı Namık Kemal
Lisesi nde ama genelde âşık olunan kızın bundan haberi olmazdı. Hafta
sonlarında Mağusa sur içinde adları Canbulat ve Lozan olan Türklere ait iki
sinemadan birine giderdik kız arkadaşımızla. Adı öyleydi, kız arkadaşımla
sinemaya gittim di ama yan yana oturmak ne mümkün. Kızlar hep birlikte bir
yerde, erkekler hep birlikte başka bir yerde otururduk ve kız arkadaşımızın
oturduğu sıra ile bizimki arasında en azından 15-20 sıralık bir fark olurdu ama
olsundu, beraber gitmiştik ya! Artık bir hafta boyunca bu sinema macerasını
konuşurduk, şöyle baktı , böyle eliyle işaret verdi diye. Allah bilir kız
arkadaşımız nereye bakmıştır, biz neyi anlamışızdır, burnunu silerken veya da
yanağını kaşırken bize işaret verdiğini sanmışızdır! Hayal dünyası işte.
Kurguladığın kadar zenginleşiyor
İki yıl evvel bandoya ve basketbol takımına seçilmiştim.
Liseler arası maçlar yapıldığı için gitmediğim okul, ziyaret etmediğim şehir
kalmamıştı adada. Nerede bir Türk okulu var idiyse, kesinlikle gitmiştim. Zaten
İngiliz sömürge döneminde ve sonrasında babamın uzman olarak her yıl bir şehre
tayini çıkması nedeni ile neredeyse adadaki tüm ortaokul ve liselerde de
okudum. İlk başlarda biraz çekingenlik ve yeni ortama adaptasyon sorunu
yaşıyordum her sene okul değiştirmek sorunda kaldığım için. Sonra ona da
alıştım. Üçüncü okul değişiminden sonra ne çekingenlik kaldı, ne de adaptasyon
sorunu. İki üç gün içinde sanki de yıllarca aynı okulda okumuş gibi kolayca
arkadaşlar edinmeyi öğrendim, zorlu deneyimlerimden sonra!
Farklı okullarda okumanın güzel tarafı, bir dönem ne
kadar bakan, milletvekili, müsteşar ve toplumun önde gelen özel sektörde görev
yapan insanları varsa hepsi de benim sınıf arkadaşım oldu. Bir de bu arkadaş
çevresine üniversite mezuniyetim sonrasında 3 yıla yakın yaptığım
mücahitliğimde edindiğim arkadaşlarım da ilave olunca inanılmaz bir sosyal
çevre oluşmuştu benim için. Açamadığım kapı, tanımadığım kişi yoktu neredeyse.
Bunun da faydasını 20 Temmuz 1974 Mutlu Barış Harekâtı ndan sonra, 13 Şubat
1975 tarihinde ilan edilen Kıbrıs Türk Federe Devleti nin anayasasının
yapılması akabinde 20 Haziran 1976 günü gerçekleştirilen milletvekilliği
seçimlerinde Gazimağusa Milletvekili seçilerek gördüm. Hangi köye veya kasabaya
gitsem illa ki bir sınıf arkadaşım bulunurdu, bana seçimlerde yardımcı olacak,
destek verecek
(Devam edecek.)